Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne


t. 1

Utwór: op. 25 nr 12, Etiuda c-moll

Tytuł i dedykacja w KF

!!!   warianty jak poprzednio, (bez wyszczególniania Wn1a). Numerki zmienić odpowiednio na 12me 12, XII i 24

Tytuł i dedykacja w Wn1

Tytuł i dedykacja w Wn2 (→Wn3)

Tytuł i dedykacja w Wf

Tytuł i dedykacja w Wa1 i Wa3

Tytuł w Wa2

Propozycja redakcji

..

W tekście głównym podajemy tytuł i dedykację zgodnie ze stroną tytułową całego opus w KF i Wf.
Patrz Etiuda As nr 1.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Dedykacje , Adiustacje Wn

t. 1

Utwór: op. 25 nr 12, Etiuda c-moll

w KF, Wa i Wn2 (→Wn3)

!!!   miniat: symbol metrum         TGTU

w Wf i Wn1

!!!        C

..

Użycie metrum  dziwi jedynie w Wn1, gdyż w Wf nie użyto oznaczenia  w Etiudach – wbrew ręko­pisom – ani razu, ani w op. 25, ani w op. 10, ani w Etiudzie f Dbop. 36 nr 1 (por. też Impromptu As op. 29). W każdym wypadku, prawidłowość i autenty­czność metrum  jest niepodważalna wobec zgodnej wersji KF i Wa. Właściwe metrum przywrócono w Wn2 (→Wn3).

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Zmiany metrum , Niedokładności Wn , Niedokładności Wf , Adiustacje Wn , 4/4 czy 2/2

t. 1

Utwór: op. 25 nr 12, Etiuda c-moll

Bez palcowania w KF (→Wn), Wf i Wa1

!!!   miniat: 1. grupa szesnastek, obie pięciolinie, bez pedału i łuku, i określeń.             Tu pusta klisza 

Palcowanie w Wa2 (→Wa3)

pr.r. 1251 1. grupa i 51 na es2;     l.r. 15 pod 3. i 4. nutą (EZnieU – krój taki = prosty zwykły Excelsior!)

..

Palcowanie dodane w Wa2 (→Wa3) jest nieautentyczne, choć niewątpliwie prawidłowe. Por. t. 27.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa

t. 7-8

Utwór: op. 25 nr 12, Etiuda c-moll

 w KF (→Wn1)

!!!   miniat: od 3. do 8. szesnastki t. 7 i 7 ostatnich w t. 8, tylko górna 5-linia, bez łuku        TGTU

 w Wf i Wa

EZnieU

 w Wn2 (→Wn3)

EZnieU2

..

Nie wiadomo, kto dokładniej odczytał pisownię Chopina – Fontana w KF (→Wn1) czy sztycharze Wf i Wa. Wersja Wn2 (→Wn3) jest z pewnością nieautentyczna (i błędna). Wiarygodności wersji KF dodaje zgodność zasięgu widełek w obu analogicznych miejscach (tu i w t. 53-54).

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wn

t. 8

Utwór: op. 25 nr 12, Etiuda c-moll

a w KF (→Wn) i Wa2 (→Wa3)

!!!   miniat: 2. połowa taktu, bez pedału, łuku i wideł, obie pięciolinie.        TGTU  = 2 kaso a i 2 bemole as

as w Wf i Wa1

Tr = 2 bemole as na 4. mierze;                    red = pusta klisza 

..

Trudno stwierdzić, jak doszło do powstania różnicy między Wf i Wa1 z jednej strony, a KF (→Wn) i Wa2 (→Wa3) z drugiej. Kasowniki wprowadzające a są w KF wpisane przez kopistę, co oznacza, że wystę­po­wały w rękopisie, przypuszczalnie autografie, który Fontana przepisywał. Brak tych znaków w Wf i Wa1 można by więc tłumaczyć ich późniejszym usunięciem przez Chopina w podkładach do tych wydań. Regular­ny, chromatyczny postęp małych tercji w głosach środkowych byłby w ten sposób wprowadzony dopiero w t. 54 jako urozmaicenie powtórzenia tego miejsca. Nie mając jednak pewności, czy w istocie tak było – wersje Wf i Wa1 mogły być następstwem jakichś pomyłek – w tekście głównym podajemy niewątpliwie autentyczną wersję KF (→Wn).

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Błędy Wa , Ostatni znak przykluczowy